Testimonials

On a workshop
 
You have an inner power that gives you life.
Search for it.
Within your body is a priceless gem.
Search for it.
O wandering Sufi,
If you want to find the greatest treasure,
Look not outside
But within.
And search for it.
 
Jalaluddin Rumi, The Beloved
 

For wanderers searching for their bright selves, there is no going back after Haris’ workshop. Those taking part in it will gain exactly what they are looking for and will find the greatest treasure. The sessions reinforced my confidence as an artist, I better understood my feelings and I assessed them with a different eye. I remembered that I am a soul and a body.

It is not easy to describe Haris Kakarouhas’ photography workshop. I recently read a book by the traveller Henri Michaux, in which one phrase jumped out at me: “It is as if Westerners have a seed in their eye, bigger or smaller depending on the person. This seed never becomes sight. It is the mark of intellectualism, of intelligence.” When the workshop had finished, I realised that it is this seed that Kakarouhas is interested in, that he wants to eliminate, to change: our tendency to overthink things. So that his students succeed in finding their own (photographic) way of seeing, making a journey inside ourselves in terms of the image. Gradually understanding, through experience, that our pictures are just a reflection of our inner world. I will never forget the experience. It goes without saying that I strongly recommend it to anyone who feels ready to accept it.

“Art is directly intertwined with its creator. When we talk about the purity and authenticity of a work, that is who we are thinking about. Through Haris’ workshop course, I became aware of aspects of myself that are expressed through my pictures. As a result, I have achieved a deeper understanding of my photographic work, which has itself also developed naturally through a series of unforced changes that took place within me during the course.”

For me, the workshop was an opportunity for introspection and self-improvement. It gave me the chance to discover well-hidden secrets about myself and to come face-to-face with them and with what scared me about them. And it helped me develop my skills in terms of photography. I succeeded in looking with a different eye – the eye of the soul – at images by other photographers, and to render my inner world in my own photographs. As a good mentor, Haris made the whole process easier (as easy as it could have been), and found creative ways of helping us achieve this personal introspection. I really feel extremely lucky to have taken part in the workshop and to have been part of such a wonderful group, where we got to know each other, became closer, and gave each other mutual support.

This is a workshop about self-knowledge before it is about photography.

To anyone who wants it to, it will reveal everything that is necessary for us to learn what we have inside us.

It is a good way of starting to find out who we are. Or it was for me, at least.

I learned what moves me and why, what attracts me and what repels me, and what provokes in me fear, dislike and love.

Because we photograph what we are, this entire process led me to a fundamental redefinition of my relationship with photography.

Now it’s clear to me what I do and why I do it. How I want to take photographs and what I like. Everything has become much simpler but at the same time more significant. I can’t wait to see what follows, the next click, how I progress.

This workshop is the best choice for every photographer who wants to do something meaningful with their art and I recommend it wholeheartedly.

January 2019

  Haris’s  workshop that I attended was the experience of a lifetime and it changed my life profoundly. It set in motion a journey of inner exploration, introspection and self-discovery that was completely different to anything I had ever previously encountered. By turning and looking inside and finding a real connection with my inner self. The fact is that most of us are unfortunately focused on what is going on outside us. Truths and needs that were hidden deep inside came to the surface and I began to recognise my fears and to confront them. The next stage was the gradual acceptance of myself both externally and internally. For the first time in my life I began to accept my body and to love my qualities. What I experienced in every session permeated my whole body and touched my soul deeply. This experience was even more exceptional for me because I wasn’t alone on the journey. I shared it with another seven travellers, as they shared their journeys with me, something that united us and brought us closer together.

   Everything – and I mean everything – begins and ends inside us, and this is true of photography too. I feel extremely lucky to have met Haris. I trusted him right from the start, because I have always believed that photography, like any art, is the mirror of our soul and I need to be able to express myself through my senses and my feelings. My connection with my inner self has begun to evolve into a magical, creative, artistic path that I never want to end.

   Looking inward is not an easy process. You have to be open, to feel ready for it, and to trust your “mentor”. However, there is nothing more rewarding than the essential transformation undergone by anyone who attempts it. I recommend it wholeheartedly to anyone who wants to find the “treasure” buried within and to liberate themselves in terms of artistic expression and creation. 

“My experience in the workshop awakened a need in me to dive deep inside myself. To touch my soul, my existence, my being. And for my pictures to emerge from it. My own eyes, my own power, my own energy, filling the gaps in my existence and creating photographs that would touch and embrace my soul and my being, and those of others.”

I attended Haris Kakarouhas’ Insight workshop in 2017. I’d happened to see some photographs of his and had fallen in love with them. I became almost obsessed with hearing the man who had taken those wonderful pictures talk about the process of photography. I wanted to find out more about how he takes photographs and, of course, to hear what he had to say about my own work. The reason I took the workshop was purely and simply my admiration for his photographs. I joined it without knowing anything about its structure or its content. To start with, I admit, it didn’t suit me. I felt rather awkward with the methods that Haris uses.

Then I came to realise that Haris’ “holistic” approach is essentially an experience. It’s a deeply internal process that happens quite suddenly. For me, it happened one Saturday morning in the forest in Kaisariani. As I was approaching the place for the umpteenth time, three slender trees appeared before me with a wonderful light shimmering unexpectedly through their leaves. Suddenly, everything else around me disappeared. All that was left were those brightly illuminated trees, the joy I felt, and my absolute inner need to capture something that I was experiencing with my whole being. I felt an incredible euphoria, an inner turmoil, a longing to take the picture before it was too late. After a few days, as usual, I brought my photographs to show at the workshop, including that image from Kaisariani. And that was the one that Haris concentrated on. He said, quite simply, “This is truth”. I was thrilled. The fact that he’d selected that particular photograph out of all the others was for me the essence of the workshop. I realised at that moment that Haris focuses on a kind of artistic creation that is deeply interior, which all of us, more or less, carry inside us and which under the right circumstances can become art. This quality can be recognised, can be communicated. It is the hidden thread that runs between the work and the person observing it. The workshop is a framework for cultivating this quality and focusing on it, and for me personally to understand it.

Haris doesn’t give advice on the process of photography. He doesn’t talk about technical issues at all. However, he does talk about what he thinks has been captured in a photograph that touches us, that moves us deeply. He talks about how he thinks such a photograph comes to be. He talks about images through which the photographer essentially encounters himself. He doesn’t distance himself from them in order to study them and photograph them.

Haris attempts to teach the experience of this kind of photography. It’s not easy, by any means, but it’s worth it.

I first encountered Haris Kakarouhas through his photographs at an exhibition of his work.
It was a set of photographs that was more than a project comprising photo stories, forms and content.
I felt that something was happening there without being able to explain it.
But with the passage of time, as things turned out, I would have the chance to discover everything that was inexplicable.
Doing the workshop together with Haris, I let go of all the theories that I’d been carrying around in my head for so many years. It wasn’t easy… but it was effective!
It changed the way I see the world and myself in it. I rediscovered my place in the world and my truth. Because nothing means anything if you don’t know who you are.
Our truth, what we photograph, is hidden in there somewhere, but we don’t know it…. . We think we know; we think we see… .
We photograph ourselves in our world. A photograph always tells the photographer’s truth; that’s the only story it can tell.
At the Insight workshop I learnt ways of expressing my truth but also how to understand the truth of others. The truth of the world that we photograph with such passion.

Υπάρχει μέσα σου μια δύναμη που σου δίνει ζωή.
Αυτήν ψάξε.
Υπάρχει στο σώμα σου ένα ανεκτίμητο πετράδι.
Αυτό ψάξε.
Ω περιπλανώμενε Σούφι
Αν θέλεις να βρεις τον μεγαλύτερο θησαυρό
μην κοιτάς έξω,
κοίταξε μέσα σου
κι αυτό ψάξε.

Τζελαλαντίν Ρούμι , Ο Αγαπημένος

Το σεμινάριο του Χάρη είναι μονόδρομος για τους περιπλανώμενους που αναζητούν τον φωτεινό εαυτό τους. Οι συμμετέχοντες θα λάβουν αυτό ακριβώς που θα ζητήσουν και θα βρουν τον μεγαλύτερο θησαυρό. Με τις συναντήσεις ενισχύθηκε η αυτοπεποίθησή μου ως καλλιτέχνης, αναγνώρισα καλύτερα τα συναισθήματά μου και τα αξιολόγησα με διαφορετική ματιά. Θυμήθηκα ότι είμαι ψυχή και σώμα.

– Δεν είναι εύκολη υπόθεση να περιγράψει κανείς το φωτογραφικό Σεμινάριο του Χάρη Κακαρούχα. Διαβάζοντας πρόσφατα ένα βιβλίο του ταξιδιώτη H. Michaux συγκράτησα μια φράση: «Οι λευκοί θαρρείς έχουν στα μάτια τους ένα κουκούτσι, μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με το άτομο. Το κουκούτσι αυτό δε γίνεται ποτέ βλέμμα. Είναι το σημάδι του διανοητικισμού, της νοησιαρχίας». Με το πέρας του σεμιναρίου κατάλαβα ότι τον Κακαρούχα αυτό το “κουκούτσι” τον ενδιαφέρει, αυτό θέλει να εξοβελίσει, να μεταμορφώσει, την περιττή εγκεφαλικότητα δηλαδή. Έτσι ώστε να καταφέρει ο “μαθητής” του να βρει το δικό του (φωτογραφικό) βλέμμα, κάνοντας ένα εσωτερικό ταξίδι στον εαυτό, σε σχέση με την εικόνα. Κατανοόντας σιγά σιγά και μέσα από την εμπειρία, ότι οι εικόνες μας δεν είναι παρά ο καθρέφτης του εσωτερικού μας κόσμου. Την εμπειρία αυτή δε θα την ξεχάσω ποτέ. Είναι περιττό να πω ότι τη συστήνω ένθερμα σε εκείνον-η που αισθάνεται έτοιμος να τη δεχτεί.

“Η τέχνη είναι άμεσα συνυφασμένη με τον δημιουργό. Μιλώντας για την καθαρότητα και την αυθεντικότητα του έργου αναγκαία στρεφόμαστε προς αυτόν. Μέσα από τον κύκλο των σεμιναρίων του Χάρη, συνειδητοποίησα τις πτυχές του εαυτού μου που εκφράζονται μέσα από τις εικόνες μου. Αποτέλεσμα, τόσο η κατανόηση της φωτογραφικής μου δουλειάς σε βάθος αλλά και η φυσική εξέλιξη αυτής μέσω μίας σειράς αβίαστων εσωτερικών αλλαγών καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου.”

Το σεμινάριο αποτέλεσε για μένα μια ευκαιρία ενδοσκόπησης και αυτοβελτίωσης. Μου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψω “καλά κρυμμένα μυστικά” του εαυτού μου και να έρθω αντιμέτωπη με αυτά και με την τρομακτική τους πλευρά. Πάντα σε συνδυασμό με την φωτογραφία με βοήθησε να εξελίξω τις ικανότητες μου σε αυτήν. Κατάφερα να δω με διαφορετική ματιά, την ματιά της ψυχής, φωτογραφίες άλλων φωτογράφων αλλά και τις δικές μου και να αποτυπώνω το ψυχικό μου κόσμο μέσα σε αυτές. Ο Χάρης ως καλός “μέντορας” έκανε όλη αυτή τη διαδικασία πιο εύκολη (όσο το δυνατόν πιο εύκολη θα μπορούσε ν γίνει) και με δημιουργικούς τρόπους μας βοήθησε να πραγματοποιήσουμε την προσωπική αυτή ενδοσκόπηση. Πραγματικά νιώθω πολύ τυχερή που πήρα μέρος στο σεμινάριο και αποτέλεσα μέλος μιας υπεροχής ομάδας, με τα μέλη της οποίας γνωριστήκαμε, ήρθαμε πιο κοντά και αλληλο στηριχτήκαμε

Το σεμινάριο αυτό, πριν από φωτογραφικό είναι αυτογνωσιακό.

Στη διάρκεια του θα αποκαλύψει σε όποιον το επιθυμήσει ό,τι χρειάζεται ώστε να μάθουμε τι έχουμε μέσα μας.

Αυτό είναι μια καλή αρχή για να μάθουμε ποιοί είμαστε. Τουλάχιστον για μένα ήταν.

Έμαθα τι με συγκινεί, γιατί με συγκινεί,  τι με ελκύει και τι με απωθεί, τι μου δημιουργεί φόβο, απέχθεια, αγάπη.

Καθώς αυτό που φωτογραφίζουμε είναι αυτό  που είμαστε, όλη αυτή η διαδικασία με οδήγησε  σε έναν ουσιαστικό επαναπροσδιορισμό της σχέσης μου με τη φωτογραφία.

Πλέον μου είναι ξεκάθαρο τι κάνω και γιατί το κάνω. Πως θέλω να φωτογραφίζω και τι μου αρέσει.  Όλα έγιναν πολύ πιο απλά αλλά παράλληλα και ουσιαστικά. Ανυπομονώ για τη συνέχεια, για το επόμενο κλικ, για την εξέλιξη.

Αυτό το σεμινάριο είναι η καλύτερη επιλογή για κάθε φωτογράφο που θέλει να κάνει κάτι ουσιαστικό με την τέχνη του και το συστήνω ανεπιφύλακτα.

   Το βιωματικό σεμινάριο του Χάρη που παρακολούθησα ήταν για μένα εμπειρία ζωής, την οποία και άλλαξε εκ βαθέων προς το καλύτερο. Ξεκίνησε ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης, ενδοσκόπησης κι ανακάλυψης του εαυτού μου μέσα από ένα τελείως διαφορετικό μέχρι τότε για μένα τρόπο. Μιας μεταστροφής προς τα μέσα μου και μιας ουσιαστικής σύνδεσης με τον εσωτερικό μου εαυτό. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι απο μας είμαστε δυστυχώς εστιασμένοι στο τι συμβαίνει έξω από μας. Αλήθειες κι ανάγκες που ήταν κρυμμένες βαθιά μέσα μου βγήκαν στην επιφάνεια και άρχισα ν’ αναγνωρίζω τους φόβους μου και να στέκομαι σ’ αυτούς. Επόμενη στάση η σταδιακή αποδοχή του εαυτού μου και εξωτερικά κι εσωτερικά. Για πρώτη φορά στη ζωή μου άρχισα ν’ αποδέχομαι το σώμα μου και ν’ αγαπάω τις ποιότητες μου. Αυτό που βίωνα σε κάθε συνάντηση διαπερνούσε όλο το σώμα μου και άγγιζε βαθιά τη ψυχή μου. Αυτή η εμπειρία ήταν ακόμη πιο πρωτόγνωρη για μένα γιατί σ’ αυτό το ταξίδι δεν ήμουν μόνη μου αλλά το μοιράστηκα με άλλους 7 συνοδοιπόρους όπως και οι ίδιοι το δικό τους, κάτι το οποίο μας έδεσε ουσιαστικά και μας έφερε πολύ κοντά.

   Κι επειδή όλα μα όλα από μέσα μας αρχίζουν και τελειώνουν, το ίδιο έγινε και με τη φωτογραφία. Και νιώθω πάρα μα πάρα πολύ τυχερή που συνάντησα το Χάρη και τον εμπιστεύτηκα από τα πρώτα κι όλας βήματα μου σ’ αυτήν, γιατί πάντα πίστευα ότι η φωτογραφία όπως και κάθε τέχνη είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας και είχα ανάγκη να εκφραστώ μέσα από τις αισθήσεις μου και τα συναισθήματα μου. Η σύνδεση μου με το μέσα μου άρχισε να εξελίσσεται σ’ ένα μαγική δημιουργική καλλιτεχνική διαδρομή, η οποία και δε θέλω να τελειώσει ποτέ.

   Η στροφή προς τα μέσα μας δεν είναι εύκολη διαδικασία. Χρειάζεται να είσαι ανοιχτός και να νιώθεις έτοιμος γι αυτήν και να εμπιστευτείς το “μέντορα¨σου. Όμως η ουσιαστική μεταφόρφωση που γίνεται, ανταμοίβει με τον καλύτερο τρόπο όποιον το προσπαθήσει. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε κάθε άνθρωπο που θέλει να βρει το “θησαυρό” που έχει μέσα του και να απελευθερωθεί στην καλλιτεχνική έφραση και δημιουργία. 

“Η εμπειρία στο σεμινάριο, μου ξύπνησε την ανάγκη να βουτήξω βαθιά μέσα μου. Να αγγίξω την ψυχή, την ύπαρξη, το είναι μου. Μέσα από αυτό να καταφέρουν να αναδυθούν οι εικόνες μου. Η δική μου μάτια, η δική μου δύναμη, η δική μου ενέργεια, γεμίζοντας τα κενα της ύπαρξης μου και δημιουργώντας φωτογραφίες που θα αγγίξουν και θα αγκαλιάσουν την ψυχή και την ύπαρξη, τόσο τη δική μου, όσο και των άλλων. “

Παρακολούθησα το σεμινάριο Insight του Χαρη Κακαρούχα το 2017. Είχα δει τυχαία φωτογραφίες του και μαγεύτηκα. Μου έγινε σχεδόν έμμονη ιδέα να ακούσω αυτόν τον άνθρωπο που τραβάει αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες να μιλάει για τη διαδικασία της φωτογράφισης. Ήθελα να μάθω περισσότερα για το πώς φωτογραφίζει ο ίδιος και ασφαλώς, να ακούσω τα σχόλιά του και για τη δική μου δουλειά. Το κίνητρό μου για την παρακολούθηση του σεμιναρίου ήταν αποκλειστικά ο θαυμασμός μου για τις φωτογραφίες του. Μπήκα στο σεμινάριο, χωρίς να έχω γνώσεις για τη δομή και το περιεχόμενο του. Στην αρχή, ομολογώ, δεν μου ταίριαξε. Στάθηκα κάπως αμήχανα απέναντι στις μεθόδους που εφαρμόζει ο Χάρης.

Εκ των υστέρων, συνειδητοποίησα ότι η «ολιστική» προσέγγιση του Χάρη είναι στην ουσία βίωμα. Είναι μια βαθιά εσωτερική διαδικασία που ξαφνικά συμβαίνει. Για εμένα συνέβη ένα Σαββατιάτικο πρωϊνό στο δάσος της Καισαριανής. Καθώς για πολλοστή φορά προσέγγιζα το χώρο, φανερώθηκαν μπροστά μου τρία λεπτεπίλεπτα δενδράκια με ένα απρόσμενο υπέροχο λαμπύρισμα να διαχέεται στα φύλλα τους. Ξαφνικά, όλα τα υπόλοιπα γύρω μου εξαφανίστηκαν. Υπήρχαν μόνο αυτά τα φωτεινά δενδράκια, η χαρά που ένιωθα και η απόλυτη εσωτερική ανάγκη να αποτυπώσω αυτό που εκείνη τη στιγμή εισέπραττα με όλο μου το είναι. Αισθάνθηκα μια απίστευτη ευφορία, μια εσωτερική αναστάτωση, μια λαχτάρα να προλάβω αυτήν την εικόνα. Όταν μετά από λίγες μέρες, όπως γίνεται συνήθως, έφερα φωτογραφίες για να δείξω στο σεμινάριο, μέσα στις οποίες ήταν και η συγκεκριμενη εικόνα από την Καισαριανή, ο Χάρης στάθηκε αποκλειστικά σε αυτήν. Είπε, πολύ απλά, «εδώ είναι η αλήθεια». Με συγκλόνισε. Το ότι επέλεξε τη συγκεκριμένη φωτογραφία μέσα από το σύνολο, ήταν για εμένα η ουσία του σεμιναρίου. Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι ο Χάρης εστιάζει σε ένα είδος καλλιτεχνικής δημιουργίας βαθιά εσωτερικό που όλοι, λίγο-πολύ, κουβαλάμε μέσα μας και κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να γίνει τέχνη. Η συγκεκριμένη ποιότητα είναι αναγνωρίσιμη, επικοινωνείται. Είναι το κρυφό νήμα που ενώνει το έργο με τον θεατή. Το σεμινάριο αποτελεί ένα πλαίσιο καλλιέργειας και για εμένα προσωπικά, «συνειδητοποίησης» αυτής της ποιότητας και εστίασης σε αυτήν.

Ο Χάρης δεν δίνει συμβουλές για τη διαδικασία της φωτογράφισης, δεν μιλάει καθόλου για τεχνικά θέματα. Μιλάει όμως για το τι θεωρεί ότι αποτυπώνεται σε μια φωτογραφία που μας αγγίζει, που μας συγκινεί βαθιά. Μιλάει για το πώς θεωρεί ότι προκύπτει μια τέτοια φωτογραφία. Μιλάει για εικόνες μέσα από τις οποίες ο φωτογράφος στην ουσία συναντάει τον εαυτό του. Δεν αποστασιοποιείται από αυτές για να τις μελετήσει και να τις φωτογραφίσει.

Ο Χάρης επιχειρεί να «διδάξει» το βίωμα αυτού του είδους της φωτογράφισης. Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά αξίζει τον κόπο.

Συνάντησα τον καλλιτέχνη Χάρη Κακαρούχα μέσα στις φωτογραφίες του, σε κάποια έκθεσή του.
Ένα σύνολο φωτογραφιών πέρα από project από φωτοιστορίες, φόρμες και περιεχόμενο …,,
Ένοιωθα πως κάτι συνέβαινε εκεί χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω ….
Το πέρασμα του χρόνου όμως έφερε έτσι τα πράγματα που μου δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψω όλα εκείνα τα ανεξήγητα.
Κάνοντας το σεμινάριο παρέα με τον Χάρη ξέχασα όλες τις θεωρίες που κουβαλούσα στο κεφάλι μου όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν εύκολο …. αλλά είναι αποτελεσματικό!
Άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο και τον εαυτό μου μέσα σ’ αυτόν, Ξαναβρήκα τη Θέση και την αλήθεια μου. Γιατί τίποτα δεν έχει νόημα αν δεν ξέρεις ποιος είσαι.
Κάπου εκεί μέσα κρύβεται η αλήθεια μας, αυτήν που φωτογραφίζουμε αλλά δεν το ξέρουμε …. Νομίζουμε πως ξέρουμε, νομίζουμε πως βλέπουμε.
Φωτογραφίζουμε τον εαυτό μας μέσα στον κόσμο μας, Η φωτογραφία λοιπόν λέει πάντα την αλήθεια του φωτογράφου, αυτή είναι η μόνη αφήγηση που μπορεί να έχει.
Σ’ αυτό το insight σεμινάριο, έμαθα τρόπους να εκφράζω την αλήθεια μου αλλά και να αντιλαμβάνομαι την αλήθεια των άλλων. Την αλήθεια αυτού του κόσμου που με τόσο πάθος φωτογραφίζουμε.